Na plenitude do SĆ©culo de Ouro das letras e das artes de EspaƱa, (sĆ©culo XVII), a aportaciĆ³n de Galiza foi escasa, e mĆ”is se emprobecĆa ao estarse formando as linguas hispĆ”nicas literarias, pois deixĆ³use de usar a lingua vernĆ”cula na creaciĆ³n literaria e, co seu abandono, secouse a fonte da inspiraciĆ³n e creaciĆ³n artĆstica.
Un dos galegos mĆ”is notorios desta epoca foi o poeta coruƱes Francisco de Trillo e Figueiroa, quen aos once anos marcha a vivir para Granada, e alĆ pasa a maior parte da sĆŗa vida, formandose lonxe de Galicia e en ambientes alleos a ela.
A pesar dos seus recordos e o seu amor por Galicia, que mostra nas sĆŗas obras, Francisco pertence na totalidade Ć” escola poĆ©tica andaluza do Barroco, influĆda por GĆ³ngora, por quen el sinte unha fonda admiraciĆ³n.
Era Francisco Trillo un poeta secundario da escola andaluza que florecĆa baixo a influencia do culteranismo gongorista. Pero a Trillo non lle gustan as dĆ©cimas que Luis de GĆ³ndora compĆ³n contra Galicia, e non dĆŗbida en darlles resposta condeando en Andalucia o que GĆ³ngora condeaba en Galicia.
MĆ”is por riba de toda a galleguĆa profunda de Trillo -di Francisco ElĆas de Tejada- a sĆŗa calidade insobornable de galego, aparece cando hai que cotexar entre as sĆŗas dĆŗas patrias, Galicia con AndalucĆa, polo xiro das burlas das que os galegos viƱan sendo obxecto.
Ainda que Trillo era un exaltador da nobreza e carĆ”cter da sĆŗa terra, a sĆŗa postura, en vez de defender a Galicia, era poƱer crĆticas a quen a Galicia crĆticaba. Que xa Ć© mĆ”is do que fan algĆŗns.
FONTE: El Correo gallego
FONTE: El Correo gallego
0 Comentarios
Grazas polo teu comento